روشن‌گری و تکوین علم اجتماعی

پیتر همیلتون در این کتاب نشان می‏دهد که چگونه در پایان سده‏ هجدهم، انرژی فکریِ دوران در اروپای غربی در قالب جنبشی به نام "روشن‏گری" فعلیت یافت، جنبشی که معرف ایده‏ "مدرنیته" بود و اغلب قالب اصلیِ علومِ اجتماعیِ مدرن دانسته شده است. در این کتاب بستر تاریخی و جغرافیاییِ "روشن‏گریِ" اروپایی ــ با چهره ‏های برجسته‏ ای نظیر مونتسکیو، دیده ‏رو، ولتر، روسو، که پیش‏روان نظریه‏ اجتماعی بودند، و "روشن‏گرانِ اسکاتلندی" نظیر دیوید هیوم، آدام اسمیت، و آدام فرگوسن ــ مورد بررسی قرار می ‏گیرد. همچنین کتاب به بحث از نقد روشن‏گری بر اقتدار سنت می‏ نشیند و به کندوکاو در برخی از اندیشه‏ های اصلیِ آن ــ پیشرفت، علم، عقل، و طبیعت ــ می‏پردازد. به این ترتیب، روشن‏گری نویدبخش عصر رفاه و پیشرفت مادیِ بی ‏پایان، از میان بردن تعصب و خرافات، و فائق آمدن بر نیروهای طبیعت بر پایه‏ گسترش دانش و فهم انسان بود. این نوشته موضوع را از خلال جنبش رمانتیک و انقلاب فرانسه تا نظریه ‏پردازان بزرگ علم اجتماعی در سده‏ نوزدهم ــ سن‏سیمون و کُنت ــ دنبال می‏کند، و به آستانه‏ شکل‏ گیری علوم اجتماعی در پایان سده‏ نوزدهم می‏رسد.